Παρατηρούμε ένα αστικό τοπίο στο οποίο αρχικά πεζοί και αυτοκίνητα συνυπάρχουν φαινομενικά σε καθημερινούς ρυθμούς. Σταδιακά αυτό αλλάζει, το τοπίο παραμορφώνεται,γίνεται όλο και πιο αμυδρό, με εναλλαγές παιχνιδίσματος φωτός και κίνησης. Η ανατροπή της εικόνας καθορίζει και μεταβάλλει τη λειτουργία του ήχου ως υπόηχο ο οποίος παρεμβάλλεται με διακοπές. Πρόκειται ουσιαστικά για μια εσωτερική θέαση του συγκεκριμένου αστικού τοπίου. Ο θεατής στην προσπάθειά του να αντιληφθεί το συμβάν που διαδραματίζεται καταφεύγει σε μια εσωτερική πάλη με μεταβαλλόμενα συναισθήματα. Τελικά οδηγείται σε μια ψυχική σύγχυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου