"Αστικό τοπίο.. σκυφτά κεφάλια,, η θέα είναι τα τετράγωνα του πεζοδρομίου σε επανάληψη.. η ψυχρή λογική της ανθρώπινης ύπαρξης. Άγχος και νευρικότητα,, η λήψη με την κάμερα δεν είναι σταθερή. Η πορεία είναι κατηφορική,, ο ήχος μηχανικός,, και ο προορισμός η μαύρη τρύπα ενός τοίχου... Η πραγματικότητα που γεννιέται, έχει για φόντο έναν τοίχο με μια υποτυπώδης ζωγραφιά, και ένα άτομο επαναλαμβάνει περάσματα μπροστά από την κάμερα, με μόνη παρέα την μελαγχολία της ηχητικής επένδυσης και την μοναξιά του.... αστικό τοπίο."
ΖωΉ Τσέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου